Перевод: со всех языков на турецкий

с турецкого на все языки

bükülmüş olan

См. также в других словарях:

  • bükümlü — sf. Bükülmüş olan, bükümü olan …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • bükülü — sf. Bükülmüş olan …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • çeğmel — sf. Yay veya çengel biçiminde bükülmüş olan …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • eğri büğrü — sf. Yer yer eğrilmiş ve bükülmüş olan, çarpık çurpuk Eğri büğrü sokaklarda kaybolduğumu sandığım bir dakikada birdenbire güzel bir meydana çıkıverdim. R. N. Güntekin …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • MAKLUD — Fitil gibi bükülmüş olan …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • bükülü — sif. 1. Bükülmüş, qatlanmış halda olan. Bükülü köynək. Bükülü paltar. // Örtülmüş. Bükülü kitab. 2. Bir şeyə sarınmış. Bükülü qutu. Bükülü şeyləri aç. – Poçtalyon geri qayıdandan sonra İmran Əzizin otağına çıxıb, bükülü kağızı açdı. Ə. Vəl.. 3.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • fitil — is., Ar. fetīl 1) Lambada, kandilde ve mumda yağın, çakmakta benzinin yanmasını sağlayan, türlü biçimlerde bükülmüş veya dokunmuş pamuktan yapılan genellikle yağ çekici madde Lambanın fitili biraz daha açılmış. Y. Z. Ortaç 2) Derin yaraların… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • sərmək — f. 1. Bir şeyi qurumaq üçün ip və s. üzərinə salmaq. Xalçaları yuyub sərmək. – Qız anasının yuduğu paltarları sərmək üçün dam üstünə çıxmışdı. Ə. M.. // Qurutmaq üçün meyvəni və s. ni bir şeyin üzərinə nazik qat şəklində tökmək, yaymaq. Nanəni… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • saçaqlı — sif. 1. Saçaqları olan, saçaq salınmış, saçaq qoyulmuş. Saçaqlı xalı. Saçaqlı süfrə. Saçaqlı yaylıq. Saçaqlı pərdə. – <Qadın> başına nə qədər sığal vurdusa da, kirpi saçlarını yatırda bilmədi, əlindəki saçaqlı dəsmalı başına dolamalı oldu.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • eğik — sf., ği 1) Yatay bir çizgi veya düzlemle açı oluşturacak biçimde olan, yalman, mail, şev 2) Eğilmiş olan, dik veya düz olmayan 3) Bükülmüş Başı yine yere eğik, sol kolu yine kalçasındaydı. Ö. Seyfettin 4) is., mat. Dik veya paralel olmayan doğru… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • bel — 1. is. 1. Bədənin ortası, qurşaq bağlanan yeri. İncə bel. Beli ağrımaq. Belinə qayış bağlamaq. Belə qədər suya girmək. – Bu süngünü onlar sağ tərəfdən bel qayışlarından asmışdılar. Ə. Ə.. Belində qəbzəli xəncər olan bir kişi içəri girdi. İ. Ə.. 2 …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»